Hz. Peygamber yaralandığında şöyle dua etmekteydi :
" Allah'ım ! Kavmime hidayet et, onlar bilmiyor. "
Böylece Hz. Peygamber insanlar için Rabbine mazeret sunuyordu. O bir beşer olduğunu ve beşeriyet hükümlerinin bazen kendisine baskın geldiğini bildiği için de Rabbine şöyle dua ederdi :
" Allah'ım ! Bir insan olduğumu bilirsin, bir insan gibi razı olur, bir insan gibi öfkelenirim " Yani kendim için kızar, razı olurum.
" Allah'ım ! Kime beddua edersem, bedduamı onun adına rahmet ve rıza vesilesi yap. "
Fütuhat , c13,s91 - Muhyiddin İbn Arabi (k.s.)
