17 Mart 2011 Perşembe

Sen bilirsin ancak; ben bilmem ki.

Efendiler efendisi, şekiller düzen, fakat şekilden münezzeh olan Zat; beni ne şekle sokacaksın? Sen bilirsin ancak; ben bilmem ki.
Gâh taşım, gâh demir; zaman da gelir, baştan başa ateş olurum. Gâh taşsız teraziyim, gâh da teraziye taş olurum ben.
Bir zaman yayılırım, otlarım burda; bir zaman da bende yayılırlar, otlarlar, yerler beni; gâh kurdum, gâh koyunum; gâh da çoban şeklinde görünürüm ben.

Hz. Mevlânâ Celaleddin Rumi(k.s)
Dîvân-ı Kebîr