Peygamber (s.a.v) Efendimiz şöyle buyururlar:
“İman sahibi, yüzden sevinçli görünür, ama içi yanar.”
İman sahibi, kalbindeki hüznü yüzünün şenliği ile örter. Bunu ancak iman sahibi yapar. İmanı kuvvetlendikçe, nefsine daha çok hâkim olur. İçinden çok düşünür; tefekkür âlemine dalar. Çok ağlar, az güler.
Peygamber (s.a.v) Efendimiz, bunu da anlatırken buyururlar ki:
“İman sahibi, Mevlâ'sına kavuşuncaya kadar rahata eremez.”
İmanlı kişi, çalışır, kazanır, ama içten Mevlâ ile olur. Zahirde kullarla, ev halkı ile olur; ama iç âlemi Rabb’ine dönmüştür. İç âlemi o kadar zengindir ki, bunu kimse bilemez. O da bu sırrını kimseye demez. Ne hanımı, ne çocukları, ne komşusu, ne de halktan biri bilir. Onun iç âleminin zenginliğini, Peygamber (s.a.v) Efendimiz’in şu yüce kelâmı bildirir:
“İşlerinizi gizli tutarak yürütmeye gayret ediniz.” Her iman sahibi bunu yapmaya alışmak zorundadır. Sonra kendisi pişman olur. Aksi hâlde dilinden bir söz zuhur ederse, hemen başka lâfla kapatmalıdır. Söylediğine pişman olmalı ve Allah'tan af dilemeli!
Geylani Hazretleri
(k.s.)
